Door Geert Lamers

`You're not many, but I'm sure your friendly'. Met deze woorden opende John Wright het concert in de Groene Engel, vorige week woensdag. De opkomst was inderdaad niet groot, maar degenen die er waren hebben met volle teugen genoten van het folk-concert van The John Wright Band, bijgestaan door een zo juist ingevlogen violist die `nog nooit ten noorden van Norfolk' was geweest en oud-gediende Kenny Spears op akoestische gitaar. John Wright is een man van ballads, geen man van traditionele folk. Gedragen en ingetogen brengt hij zijn nummers, veelal meegezongen door de bezoekers van het concert. Schotse, Engelse en Amerikaanse songwriters verzorgen hem van nieuw werk. Zelf schrijft hij niet, hij zingt enkel. Zijn begeleiders voelen hem perfect aan, ondersteunend en (ook) ingetogen. Op enkele schaarse momenten echter laten ook zij hun muzikale kunnen zien, de jigs en riddles passeren de revue en een enkeling waagt zich zelfs in de sporen van Michael Flatley. Dan blijkt ook hoe fantastisch de violist is, die jongen laat Norfolk voorgoed achter zich! Kenny Spears brengt, met zware Schotse tongval, solowerk ten gehore. Mooie nummers die een weemoed naar zijn geboortegrond uitstralen. John Wright is echter het charismatische middelpunt van de band, jammer dat niet meer bezoekers daar getuige van konden zijn.

Regio Oss 6 februari 2002

Hits: 822